Auteur: Bestuur Kleistad

Muurbloempjes van Mary Splinter

Uit de oven november 2021
door Mary Splinter

Ik ben Mary Splinter (in 1972 geboren in Amstelveen). Een creatieveling ben ik altijd al geweest, het heeft alleen even geduurd voordat ik mijn passie daarin had gevonden.
Van oorsprong ben ik een bouwkundige met makelaarspapieren, sinds 2009 ben ik als zelfstandig aankoopmakelaar werkzaam.

In september 2015 ben ik voor het eerst sinds de middelbare school weer met klei in aanraking gekomen. Het begon met een cursus boetseren bij de Volksuniversiteit in Baarn. Het werken met klei beviel zo goed dat ik in september 2016 ben gestart met de driejarige Ambachtelijke Opleiding Keramische Technieken aan de Nederlandse Keramiekopleiding in Gouda. In mei 2019 heb ik mijn diploma behaald. Naast mijn diploma heb ik de “Belofte Prijs” ontvangen.

In juni 2021 heb ik het extra leerjaar glazuren in Gouda afgerond. Een uit de hand gelopen hobby is inmiddels mijn beroep.

Sinds het voorjaar van 2018 ben ik regelmatig bij Kleistad te vinden. Ik vind het een heerlijke werkomgeving en stook er al mijn werk. Op vrijdagochtend ben ik degene die de deur van Kleistad opent en die jou helpt met al jouw vragen of het in-/uitruimen van de oven.

Eind 2020 heb ik thuis in Baarn ook een atelier ingericht. Hier maak ik tegenwoordig ook een groot deel van mijn werk. Tijdens open atelierdagen of op afspraak ben je welkom in mijn atelier.

Mijn werk is zeer gevarieerd. Het liefst maak ik unieke stukken, vaak zeer arbeidsintensieve handgevormde objecten, fantasieobjecten geïnspireerd door alles wat er te vinden is in de natuur. Daarnaast maak ik  gebruiksgoed m.b.v. de draaischijf of combineer ik handgevormd werk met draaiwerk.

Ik experimenteer graag, de combinatie van meerdere soorten klei of van klei met porselein en bouwen op het randje van wat technisch haalbaar is. Het werk begint wel met een grof plan maar het vormt zich vaak past echt tijdens het maakproces. Mijn werk krijgt een afwerking met zelfontwikkelde glazuren of engobes.

Mijn laatste werk zijn de MUURBLOEMPJES. Deze maak ik van Audrey Blackman porselein. De basis van de muurbloempjes is een halve bol met een doorsnede van 5, 8 of 15 cm. De opbouw van ieder muurbloempje is anders, het is de uitdaging om elke keer weer een andere opbouw te bedenken. En twee keer zo groot betekend niet twee keer zoveel werk!

Het zijn zeer arbeidsintensieve objecten, maar ik vind het heerlijk om te doen. Ik stook de muurbloempjes op 1240°C. Ze worden bewust niet geglazuurd zodat het mooie pure porselein met alle fijne details goed in beeld blijft.

Ben je benieuwd naar mijn werk? Op zoek naar iets speciaals?
Bezoek één van de Open Atelier Dagen:
Zaterdag 11 & 18 december en maandag 20 t/m donderdag 23 december van 12:00 tot 16:00 uur op Leestraat 12 in Baarn.
Of bel of mail mij voor een afspraak, wie weet kan ik iets voor je betekenen.

Voor meer informatie bezoek mijn website: www.mimariekeramiek.nl, daar vind je ook een link naar mijn Instagram en Facebookpagina.

Vogeltjes van Anita Möbius

Uit de oven 31 juli 2020
Door Anita Möbius

Koolmeesjes

Ik ben Anita Möbius, (geboren in 1970 te Leipzig) en vanaf mijn tweede levensjaar opgegroeid in Hongarije. In een vermaarde badplaats, Balatonfüred aan de noordkant van het mooie Balatonmeer. Sinds 1991 woon ik in Nederland. Zo lang ik me kan herinneren heb ik altijd graag met mijn handen gewerkt met materialen die eenvoudig beschikbaar waren. Zoals bijenwas, brooddeeg, wol en fimo klei. Het geeft mij veel voldoening, om iets moois te laten ontstaan. Hobbymatig ben ik al sinds 1993 aan het handvormen met aardewerk klei. Ik wilde ook de kunst van het draaien onder de knie krijgen en daarom heb ik draailessen gevolgd; eerst bij Ans van Weegen in Hoogland en later op de Nederlandse Keramiek Opleiding in Gouda bij Mathieu van Giessen. In mei 2019 heb ik mijn opleiding voltooid. Sinds oktober 2019 ben ik lid van Kleistad waar ik met veel plezier aan het draaien of handvormen ben.

Pimpelmezen

Dit jaar ben ik begonnen om vogeltjes te maken. Ik maak graag dierenfiguren en dan vorm ik ze het liefst met de hand, uit een brok klei, en daarna hol ik ze uit. Dat doe ik anders bij de vogeltjes. De vogeltjes giet ik in een gipsmal, om zo grotere aantallen te kunnen laten ontstaan. De mallen maak ik zelf. Ik modelleer een moedervorm en met behulp van die vorm, giet ik de gipsmallen. 

Als de gipsmal klaar is, giet ik er Vingerling WBBK153 witte steengoed klei in. Na een uur giet ik de klei ook weer terug in de emmer vol gietklei, dan is de dikte van de vogel ideaal om er mee aan het werk te gaan. Ik monteer de twee vogelhelften aan elkaar en maak snavels en oogjes en bij sommige exemplaren ook vleugels aan de vogelvorm vast. Op die manier kan ik de vogeltjes toch een unieke eigen vorm geven.

Roodborstjes

Na de eerste stook op 1020 graden, beschilder ik de vogels met Botz steengoed glazuren met een penseel. Ik probeer heel nauwkeurig te werken, om een zo realistisch mogelijk beeld te creëren. Koolmezen, pimpelmezen en roodborstjes om mee te beginnen. Sommige gietelingen heb ik zo gemaakt, dat ze geschikt zijn om als asbeelden te gebruiken. Ze hebben aan de onderkant een goed sluitende dop, om de as te bewaren. Andere heb ik als een siervoorwerp gemaakt. 

Nadat de glazuur opgebracht is, stook ik de vogels op 1240 graden. Door de hoge temperatuur zijn de beeldjes geschikt om in de tuin neer te zetten, ook als het buiten vriest.

Ander werk:

Egeltjes
Urn

Eigenzinnig en niet te stoppen

Brigitte van Mechelen (abonnee van Kleistad) geeft op 12 maart 2020 19.30-21.30 een lezing in de bibliotheek van Hilversum . Het onderwerp is Powervrouwen in de beeldende kunst en daar heeft Brigitte als enthousiast keramiste natuurlijk ook een keramiste (Lucie Rie) tussen om over te vertellen. Klik op de link voor meer informatie.

Lezing over Powervrouwen in de beeldende kunst door Brigitte van Mechelen

Wat is de overeenkomst tussen Louise Bourgeois (1911), Lucie Rie (1902), Marina Abromovic (1946), Maria Lassnig (1919), Marte Roling (1939), Maria van Kesteren (1933) en Marjan Teeuwen (1953)?

Deze vrouwen – roem of geen roem, gezinsleven of geen gezinsleven, niet zelden gehinderd door trauma’s – laten zich niet van hun werk af houden. Vaak tegen de klippen op blijven ze doorgaan met dát wat moet gebeuren: het maken van kunst.

Wat maakt dat iemand – succes of niet – tot op hoge leeftijd blijft dóórgaan met creëren – blijft schilderen, beeldhouwen, installaties maken of performances doen? Wat is voor deze vrouwen de noodzaak van al die uren in afzondering in hun atelier? Wat is hun verhaal?

En dan, hoe kan het dat sommigen van hen lang onopgemerkt blijven om dan toch ineens door te breken? Hebben ze zich aangepast of is de tijd eindelijk rijp voor hun werk ? En wat doet de omarming door het publiek met hen? Genieten ze van de erkenning of voelt het, zoals in het geval van Louise Bourgeois, als ballast?

Aan de hand van het werk en leven van deze eigenzinnige beeldend kunstenaars gaan we in op deze vragen.

Datum: 12 maart 2020
Tijd: 19.30 – 21.30 uur

Aanmelden

‘Stervormige octaëder’ door Renee

Uit de oven op 7 januari 2020
Door Renee Doek

Ongeveer anderhalf jaar geleden ben ik begonnen met de introductie cursus bij Kleistad. Hiervoor had ik nog nooit iets met klei/keramiek gedaan, maar ik wilde het altijd al proberen! Al vrij snel kwam ik er achter dat ik werk met strakke vormen en werken met plakken het leukste vind. Juist omdat klei zo bewerkelijk en flexibel is, zie ik de uitdaging om mijn werk zo strak mogelijk in elkaar te zetten. Ik ben een perfectionist, dus dit is vaak met frustratie tot gevolg, maar uiteindelijk ben ik altijd wel tevreden. 

Ik ben deze ‘stervormige octaëder’ gaan maken naar aanleiding van een kartonnen vorm die ik zag. Je kan de vorm op meerdere manieren bekijken, maar eigenlijk zijn het 2 grote ’tetraëders’ (driehoekige-driehoeken) die elkaar doorkruisen. 

Voor het maken van de ster ben ik begonnen met plakken maken, die ik vervolgens in driehoeken heb gesneden. Met 3 plakjes maakte ik 1 driehoek met 3 vlakken. Vervolgens heb ik de vorm opgebouwd, bestaande uit de 8 losse driehoeken. 

Bij dit werk was het eigenlijk vooral heel veel van te voren nadenken hoe de vorm in elkaar zit. Ook bedenken en berekenen hoe ik moest beginnen en wat de makkelijkste manier voor de constructie zou zijn. Uiteindelijk viel de constructie zelf erg mee! 

Het werkstuk is gemaakt met Magma 123 en biscuitgestookt op 1020 graden. Het is geglazuurd met Botz 9155 Glimmer en gestookt op 1060 graden. De glinstering die hieruit voort komt vind ik erg mooi passen bij het idee van een ster, vandaar de keuze voor deze glazuur. 

Andere werkstukken van Renee

Vierkante bol
Aanrecht organizer

Expositie Mary

Er zijn regelmatig cursisten van de Nederlandse Keramiekopleiding in Gouda (voorheen SBB) die ook in Kleistad werken. Het afgelopen jaar heeft Mary Splinter naast het laatste jaar opleiding ook op Kleistad gewerkt aan haar (examen)werkstukken. Dit is niet zonder succes gebleven want Mary heeft dit jaar de belofteprijs van de eindexamenkandidaten in Gouda behaald.

Voor iedereen die haar werk wil zien. Mary heeft een expositie van haar werk op vrijdag 5 juli van 16.00 tot 20.00 Eemnesserweg 66, 3741GB Baarn. Zie ook haar facebook pagina

Spaans servies door Inge

Uit de oven op 17 mei 2019
Gemaakt door Inge Heijs

In de afgelopen 25 jaar was iets maken, creëren een rode draad voor mij in mijn leven. Naast mijn gewone werk was ik altijd met iets bezig, dat kon schilderen, klei, vilt, steen, stof, leer of zelfs koken zijn, waarbij klei wel het meest favoriet was. Twee jaar geleden ben ik begonnen met draaien, aanvankelijk beperkt maar na een jaar ben ik bij Kleistad terecht gekomen en ben er meer tijd in gaan stoppen. Dat kon ook, ik had inmiddels meer vrije tijd.

In de afgelopen 4 maanden heb ik gewerkt aan het servies voor mijn zus die naar Spanje verhuist om een B & B te beginnen. Vandaag kwamen de laatste borden uit de oven. Het is mooi geworden, ik ben erg blij ermee, zeker gezien de geringe ervaring die ik nog heb met draaien.

de borden

Het is gedraaid met 254 klei en na de biscuit stook eerst geglazuurd met Botz Pro 9301 : opaalwit. Dit om het gelige effect van de 254  na het bakken wat te verminderen. Op de, nog ongebakken glazuur heb ik met majolica cobalt en turqoise de decoratie opgebracht. De decoratie is gebaseerd op een architectonisch onderdeel van hun huis daar. Daarna is het gebakken op 1140 graden.

twee kommetjes

Ik heb het gevoel dat ik bij het draaien (pottenbakken) en ook het decoreren, ben uitgekomen bij wat mij het beste past. Ik heb nog veel te leren, maar kijk daar vooral naar uit en ben blij met de mogelijkheden die Kleistad mij hierin biedt.

Heel veel prachtige keramiekboeken

Kleistad heeft van Lucky Lambo haar gehele verzameling met keramiekboeken gekregen. Er zitten prachtige bladerboeken bij ter inspiratie maar ook veel naslagwerken over technieken en vooral ook glazuren. Naast de boeken zitten er ook volledige jaargangen van het Engelse tijdschrift ceramic review bij.

De boeken krijgen een mooie plaats in het atelier in” Lucky’s boekenkast” waar ze tijdens de openingstijden van Kleistad door belangstellenden kunnen worden ingekeken. Hier hoef je geen abonnee van Kleistad voor te zijn. Het lenen van de boeken is wel voorbehouden aan de abonnees van Kleistad waarvoor een systeem zal worden opgezet.

Theepotje met vogel van Nicole

Uit de oven op 3 april 2019
Gemaakt door Nicole Hirschfeldt

Ik heb een voorliefde voor handgemaakte producten. Of het nu gaat om het werken met klei, wol of steen, het feit dat je met je handen vorm kunt geven aan materiaal vind ik interessant. Voor ik met Kleistad begon had ik al veel met klei gewerkt. Ik was een tijd lang lid van een boetseergenootschap, waar we elke maand aan de hand van een naaktmodel aan de slag gingen. Verder was ik jarenlang actief bij een keramiste in Houten, waar ik de nodige kennis opgedaan heb met het maken van handvormen. Maar wat nog ontbrak was de kunst van het pottenbakken. Dus meldde ik me een klein jaar geleden bij Kleistad voor een “open workshop draaien” bij Daan Gunneweg en ik was meteen verkocht.

Mijn eerste kommetje

Klei draaien bleek al snel een kwestie van oefenen, oefenen en nog meer oefenen. Het afgelopen jaar heeft voor mij daarom in het teken gestaan van herhalen. Tien stukken klei van hetzelfde gewicht afwegen en daarna draaien maar. Onder het motto “mislukken is leren” heb ik regelmatig mijn ingestorte draaiwerk verwijderd, een nieuw stuk klei op de draaischijf gegooid en ben vrolijk verder gegaan. Het resulteerde al snel in drie, met engobe afgewerkte, theekommetjes die ik trots mee naar huis kon nemen.

Drie theekommetje

Langzamerhand ben ik meer gaan variëren met onder andere de hoeveelheid klei, de vorm, de grootte, de hoogte en de manier van afwerken. Zo experimenteerde ik met onderglazuur en zeepsop voor een verrassend leuk bubbelend effect.

Bubbel experiment

Het theepotje dat ik in mijn tweede cursus gemaakt heb, had bijna alle technieken in zich die ik het afgelopen jaar geoefend had. Een cilinder voor de buik, het trekken van een oor voor het handvat, het passend maken van een deksel, het creëren van een flens waar de deksel op kan liggen, het draaien van een schenktuit en het in elkaar zetten van alle losse onderdelen om er een mooi geheel van te maken.

De theepot heb ik afgewerkt met engobe. Hiervoor heb ik dezelfde kleuren blauw gebruikt als voor mijn theekommetjes. Met een scherpe naald heb ik over de engobe heen een reliëf van veldbloemen getekend.  Het bloempje zelf heb ik ingevuld met wat okergeel. En als kroon bovenop pronkt een handgevormd vogeltje.

Theepotje met vogel

Na mijn eerste jaar bij Kleistad ervaar ik opnieuw het enthousiasme om zelf vorm te geven en voel ik de drang om, steeds weer, met mijn handen in de klei te gaan.

“Prinsesjes op de erwt” van Monique

Uit de oven op 20 maart 2019
Gemaakt door Monique Gerritsen

Monique heeft  klei altijd een erg leuk materiaal gevonden. Lang geleden is ze bij een pottenbakker in de leer geweest en heeft daar veel over klei en glazuur geleerd.  In haar werkzame leven als creatief therapeut natuurlijk ook veel met klei gewerkt, maar altijd om anderen te verleiden er mee aan de slag te gaan. Nu ze (bijna) met pensioen is, gaat ze eindelijk weer eens iets voor zichzelf doen. Zoekend en ontdekkend wat bij haar past en lerend van wat ze  om haar heen in Kleistad ziet gebeuren. Op zoek naar een oven voor de werkstukken die gemaakt worden in haar praktijk, kwam ze ruim een jaar geleden Kleistad tegen en is ze lid geworden.

Prinsesjes op de erwt

Twee kleine meisjes samen kletsend op een grote stapel matrassen. Prinsesjes op de erwt? Zij kunnen in ieder geval nog heerlijk onbeperkt dromen en wensen.

Het werkstuk is hol, als een soort doosje met een deksel, waar geheimen in verborgen kunnen worden.

Geheim

Techniek

Het is gemaakt van witte fijne chamotte klei, opgebouwd uit rolletjes, die van binnen glad zijn afgewerkt, maar van buiten de matrassen werden. De meisjes zijn geboetseerd en erop vast gemaakt. De kleuren zijn aangebracht met engobes en bij een enkele is de kleur versterkt door transparant glanzend glazuur. Van binnen is er met engobe-potloden “geheim” geschreven. De kleurkracht van die potloden valt Monique na het bakken tegen. De accenten van goud zijn aangebracht met goudluster. Een prachtig, maar kostbaar spulletje, dat ze heeft  aangebracht op een onderlaag van transparant glanzend glazuur en daarna gestookt in 4 uur tot 750*. Tijdens het opbrengen heeft ze  wel gemerkt hoe sterk luster je longen ongezond prikkelt, dus heeft ze het buiten met een mondkapje op en de wind mee opgebracht.

Goudluster